Sophietje

Zij dronk ranja met een rietje, mijn Sophietje

Op een Amsterdams terras

Zij was Hollands als het gras

Als een molen aan een plas

Ik wist niet wat ik moest zeggen

Uit moest leggen

Iets wat Cupido wel weet

Dat ze mij meteen iets deed

Meteen iets deed

Refrein:

Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn

In Helsinki, in Londen en Berlijn

Waar ik op de wijde wereld was

Zij mochten er wel zijn

Maar de mooiste van de mooisten is Sophie

In de liefde is ze zeker een genie

Want een meisje als Sophietje is een lentesymfonie

In haar stem hoor ik een liedje, melodietje

't Is een liedje met een lach

Dat ik hoor sinds ik haar zag

Sinds ik haar zag

Refrein

Zij dronk ranja met een rietje, mijn Sophietje

Op een Amsterdams terras

Toen wist ik dat mijn Sophie de liefste was